Trainingsweekend in Erm 11 en 12 mei, o.l.v. Wayne en Kate
Op 11 en 12 mei werd bij de familie Luitse in Erm een trainingsweekend georganiseerd. Deze training werd gegeven door de Britse coach Wayne en zijn vrouw Kate. Voor velen was het dit weekend weer de eerste keer dat zij bij elkaar kwamen trainen, maar een aantal van ons hadden al samen gespeeld in Otterlo dit jaar. Hoe dan ook, voor ieder was het weer even wennen om de stick in handen te nemen en onze vriend, het paard, te beklimmen. De paarden waren fris, de weergoden hadden niet veel goeds voor ons in petto, de ruiters stonden te rillen (van de kou of van de zenuwen?), de tenten werden opgezet en het bier stond koud. Wij waren er klaar voor.
Aankomst was op vrijdagavond, maar ook zaterdagochtend kwam er nog een stelletje spelers en pony’s aantreden. Hoe het er vrijdagavond aan toe is gegaan met twee Britten en de Nederlandse polocrosse spelers wil ik denk ik niet weten, maar iedereen leek zaterdagochtend redelijk wakker te zijn. Wij begonnen de dag met een ontbijtje en daarna pakten wij stoer de sticks in hand. Tijd voor grondtraining om de spiertjes op te warmen. Allereerst hebben wij in een kring wat ballen rond gegooid om het gevoel terug te krijgen, en daarna zijn wij in tweetallen tegenover elkaar gaan staan om vanuit verschillende posities over te gooien. Sommige nieuwe meiden hadden wat extra hulp nodig en Wayne en de spelers legden hen geduldig uit hoe zij het best de stick konden vast houden en konden gooien. Ook voor de meer ervaren spelers was de training een welkome herinnering.
Na wat heen en weer geren met sticks en ballen, gedoe met de toiletten, en inmiddels warm geworden spelers, werden de paarden gezadeld. Wayne liet ons een aantal oefeningen doen met de gehele groep (beginners en gevorderden) samen, waardoor wij regelmatig even stonden te wachten tot er weer iets ging gebeuren, maar over het algemeen waren het nuttige trainingen. Een van deze oefeningen was een estafette. We werden in twee groepen verdeeld en het idee was heel simpel: gooi de bal over, galoppeer naar de 30-yard en bounce de bal, rijd over de achterlijn, kom zo snel mogelijk terug en bounce weer over de achterlijn. Voor de 30-yard werd de bal overgegooid naar de volgende combinatie. Deze oefening hebben wij twee keer gedaan en de bounce-skills werden hiermee opgefrist.
Ook werden er line-ups geoefend en toen was het alweer tijd voor de lunch. De regen hing dreigend boven ons en zou ieder moment kunnen los barsten. De tenten hielden zich sterk in de harde wind en de paarden draaiden hun kontjes naar de donkere wolken. Na de lunch werd de groep in tweeën gedeeld en vertrokken de beginners met Kate mee naar de andere kant van het veld. De overige spelers trainden met Wayne en gingen verder met het oefenen van line outs en korte oefen wedstrijdjes. De dag vloog voorbij en of het nu geregend heeft of niet, de ruiters waren moe en voldaan. De paarden hadden laten zien dat zij het spel nog niet vergeten zijn en genoten zichtbaar van het veld na de lange winterperiode in de binnenbak.
Nathalie en Maarten haalden pizza’s, Florien en Ernst vertrokken richting Chinees, en niet veel later werd er een volledig Italiaans/Chinees buffet geopend op de laadklep van Maarten’s vrachtwagen. De vuurkolven werden zonder enige moeite aangestoken en even later werden met een hoop geklungel van de mannen ook de heaters opgestookt. Vele biertjes, pizza en Chinese bami verder vertrokken Wayne en Kate naar hun Bed&Breakfast in Erm en sloten de tentjes van de spelers hun deurtjes.
Zondag werden wij al vroeg aan de ontbijttafel verwacht, maar zoals altijd bij de Luitse’s liep het gigantisch uit en zaten wij ietsjepietsje later dan gepland weer te paard. Wij werden zondag overvallen door een aantal enorme regenbuien, maar daar laten polocrosse spelers zich niet door van het veld slaan natuurlijk. Wayne had vandaag een aantal leuke trainingen voor ons in de planning staan. Een van de eerste was een soort tikkertje. Er werden drietallen gemaakt, twee van hetzelfde team en één tegenstander. De tegenstander kreeg een stukje duct-tape op de schouder van zijn of haar pony geplakt en het doel was duidelijk: twee-tegen-één, zodra het tape van het paard af was getrokken had het tweetal gewonnen. Deze oefening vereiste dus een hoop communicatie en samenwerking van het tweetal, en slimme, snelle tactiek en bochtenwerk van de speler met tape. Er werden geen sticks gebruikt voor deze oefening, dus met twee handen aan de teugels en gas erop. Later werd de regel ingevoerd dat na een bocht naar links (voor veel spelers en paarden het gemakkelijkst en meest logisch in tijden van extreme nood) er tien seconden lang geen nieuwe bocht naar links gemaakt mocht worden. Om die reden werden de spelers en paarden geacht na te denken en kwamen er ontzettend mooie acties van alle spelers naar voren!
Later die dag werden er nog een aantal chukka’s gespeeld en line-ups geoefend. Het veld hield zich goed, ondanks de regen. De spelers langs de kant van het veld stonden te blauwbekken van de kou en regen, maar eenmaal op het veld werden zij weer goed warm gespeeld. Er werden regelmatig teams door gewisseld om de paarden en ruiters niet te koud te laten worden, en zo hebben wij de rest van de ochtend en middag doorgebracht. Aan het eind van de zondag kwamen er blije hoofdjes en vermoeide paarden van het veld af: een teken dat het weekend weer geslaagd is.