10de Dutch open – 2006 vs 2015
In het weekend van 29 en 20 augustus werd voor de 10de keer de Dutch Open georganiseerd.
De allereerste Dutch open, en tevens allereerste polocrosse toernooi in Nederland, werd georganiseerd medio september 2006 te Exloerveen bij de familie Bakker. Na het Nederlands polocrosse debuut in Doncaster (UK), was er genoeg inspiratie ontstaan om een toernooi te organiseren in Nederland. Helaas waren de grondleggers voor polocrosse in Nederland, Martine en Richard Griffiths in de maand daarvoor geëmigreerd naar Australië.
In 2006 waren er 10 deelnemers waarvan 6 uit Duitsland afkomstig (oa Marian van Marel, nu nog een fanatieke speelster). De Nederlandse deelnemers waren oa Florien Luitse, Marieke Smallegange en Fleur Bartels; ruiters die nu nog het polocrosse veld betreden op welke wijze dan ook. Er werden chukka’s gespeeld en gewisseld tussen teams. De Duitsers reden toen op huur paarden van Dolfink uit Vries. Verder stond toen Anke Luitse ook al klaar met een flesje water voor de spelers langs te lijn, was Maarten Luitse ook al druk in de weer met zijn gadgets en EHBO box, stond Mijndert Heineke nog achter het doel en hadden Maaike en Thomas Bakker net de boerderij gekocht. Kortom namen die nu nog bij de polocrosse betrokken zijn ;).→ de groep compleet 2006, de “partytent” van 2006, lineout 2006 en Marieke en Florien.
Op de 10de Dutch Open waren er 12 teams aanwezig verdeeld over 3 spelniveaus georganiseerd door de familie van der Haar op Groepsaccomodatie Peppelenburg te Otterlo. De 38 spelers waren afkomstig uit Finland, Noorwegen, Frankrijk en Nederland. Daarnaast waren er 25 supporters aanwezig die zorgde voor alle hand en spant diensten rondom het veld tijdens de wedstrijden en de nodige aanmoediging langs de lijn! Het was een zonnig weekend, wat er voor zorgde dat er veel publiek kwam kijken.
Veertig paarden vanuit heel Nederland waren afgereisd naar Otterlo. In 2006 stonden deze in paddocks met schrikdraad. Hiervoor zijn veilige metalen paddocks in de plaats gekomen (afgekeken van het Australische systeem). Ook de paarden van Dolfink waren er nu weer bij; ondertussen is bekend welke polocrosse in de smiezen hebben en vooral de Scandinavische spelers hebben hier plezier van. Met de eerste Dutch Open speelde er allerlei type paarden (KWPN, Haflinger, Fjord, NRPS, …). Dit was op de 10de Dutch Open niet anders, alleen is er een type toegevoegd; nu zijn er ook voormalig polo pony’s, quarter kruisingen en volbloeden die na hun race carrière omgeschoold zijn als polocrosse paard. Deze hebben er aan bij gedragen dat het spel sneller is geworden, er meer contact is en snellere draaien worden gemaakt. Desalniettemin heeft nog steeds ieder paard plezier!
In 2006 waren de stickskills niet altijd even goed, weinig tactieken en de speelsnelheid langzamer. Maar wij hadden het gevoel dat we heel hard gingen en de adrenaline level was toren hoog! Niets veranderd dus 😉 Deze Dutch Open werd in alle drie de niveaus sterke en spannende wedstrijden gespeeld. Het mooie is dat er nu spelers zijn in elke leeftijdscategorie en dat supporters van toen, nu op het paard zitten en spelen. Maarten is nog steeds behulpzaam en onmisbaar met zijn EHBO kist, maar scoort ook mooie doelpunten met Ilory 🙂
Op de zaterdagavond was een heerlijke bbq georganiseerd, net zoals in 2006, alleen nu voor 65 man. De bbq werd geopend met mooie woorden van de voorzitster Nathalie. Ook was er s’avonds contact met de grondleggers van de polocrosse; via Skype werd contact gelegd met Martine en Richard in Australie waar het 6 uur smorgens was. Zij maakte zich klaar voor een toernooi met 500 spelers… ooit in Nederland…. ;-).
Facebook, twitter etc. was er nog niet in 2006, wel al de polocrosse.nl website. Nu is er in de dag(en) voor het toernooi al veel voorpret door facebook; uitnodiging via facebook met nodige updates, enthousiaste statusupdates van spelers, wie oh wie heeft er vervoer, gezellige foto’s van het opbouwen, en een opzet van het speelschema.
Ook tijdens het toernooi worden leuke momenten gedeeld en na afloop natuurlijk alle foto’s, bedankjes en mooie herinneren. Die waren er zeker na de 10de Ducth Open.
Wat er niet veranderd is tussen de eerste keer en de tiende keer, is de gezelligheid, gemoedelijke sfeer in combinatie met liefde voor het paard en ieder mens en paard is welkom. Hopelijk is dit er bij de 20ste, 30ste, 40ste, 50ste etc. keer er ook nog steeds, want dat maakt onze tak van paardensport uniek.
Klik HIER voor foto’s van de 10e Dutch Open